Michael Shawn Hickenbottom, znany jako Shawn Michaels (ur. 22 lipca 1965 w Chandler w Arizonie, USA) – amerykański były profesjonalny wrestler. Należał do federacji World Wrestling Entertainment. Obecnie mieszka w San Antonio w Teksasie.

Jeden z najbardziej utytułowanych wrestlerów w historii WWE, zdobył m.in: trzykrotnie pas WWE Championship, 5 razy WWE World Tag Team Championship, 3x WWE Intercontinental Championship i World Heavyweight Championship. Także dwukrotnie zwyciężył w Royal Rumble, w 1995 i 1996. Jego najsłynniejsze feudy obejmują Breta Harta, Hulka Hogana, Owena Harta, Vince'a McMahona, Johna Cena, Chrisa Jericho oraz The Undertakera. Wraz z Triple H'em tworzył zespół D-Generation X.

Z Johnem Ceną miał przez jakiś czas Tag Team, w którym razem zdobyli drużynowe tytuły mistrzowskie. Jego pierwszą drużyną Tag Teamową, w której zasłynął, było The Rockers z Martym Jannetym; ich finisherem był podwójny flying elbow wykonywany przez obu z dwóch naprzeciwległych narożników, Michaels używał go w swej solowej karierze, jednak głównym finisherem był superkick – Sweet Chin Music. Gale WrestleMania z jego udziałem były bardzo widowiskowe, przez co zyskał sobie przydomek Mr. Wrestlemania.
Spis treści
[ukryj]

    * 1 Początki kariery
    * 2 Czasy The Rockers
    * 3 Montreal Screwjob
    * 4 Kontuzja i wielki powrót
    * 5 Zakończenie kariery Rica Flaira
    * 6 Wielki feud z Chrisem Jericho
    * 7 2009
    * 8 2010
    * 9 Tytuły
          o 9.1 World Wrestling Entertainment
    * 10 Linki zewnętrzne

Początki kariery [edytuj]

Shawn w wieku szesnastu lat zainteresował się wrestlingiem i chciał zostać wrestlerem. Jego idolem od najmłodszych lat był Ric Flair (Shawn używał podobne do Flaira akcje, np. Figure 4 Leglock czy Chop). Zadebiutował w 1984 w federacji Mid-South Wrestling. Następnie przeniósł się do Texas All-Star Wrestling. Popularność przyniosła mu federacja American Wrestling Association (1986), w której zaczął odnosić pierwsze poważne sukcesy. W 1988 opuścił AWA na potrzeby World Wrestling Federation (WWF), gdzie pozostał do zakończenia kariery.
Czasy The Rockers [edytuj]

Wspólnie z Martym Jennetym założył jeden z najlepszych Tag Teamów, który nigdy oficjalnie nie zdobył pasów mistrzowskich - The Rockers. Charakteryzowali się wysokim zaawansowaniem techniki walki. W "The Barber Shop" ich przyjaźń zdawała się być uratowana, lecz Shawn wykonał na Martym Superkick. Kilka miesięcy po tym zdarzeniu Shawn będąc mistrzem Interkontynentalnym wyzwał kogokolwiek z publiczności. Na ring wyszedł śmiałek w okularach i kapturze. Okazało się, że to Marty Jannety, który pokonał wtedy Shawna i zdobył pas IC. Kilka tygodni później Shawn mu go odebrał.
Montreal Screwjob [edytuj]

W listopadzie 1997 w Montrealu podczas gali Survivor Series miał on incydent związany z Bretem Hartem. Doszło tam do słynnego Montreal Screwjob, w którym szef WWF Vince McMahon bojąc się o to, że Bret Hart (który miał odejść do konkurencyjnej federacji WCW) pojawi się z pasem WWE na gali WCW chciał by Bret stracił pas, przed zmianą federacji. Jednakże "Hitman" nie zgadzał się na to. Ustalono, że HBK założy Hitmanowi Sharpshooter, a ten miał się obrócić po czym założyć taki sam chwyt Michelsowi. W walce dochodzi do tego momentu i Vince krzyczy "Ring the Bell" (wal w gong), jakby Bret się poddał. W Kanadzie Shawn nie jest zbyt popularny właśnie przez screwjob, a zwłaszcza dlatego, że przez bardzo długi czas nie przyznał się, że znał plany McMahona.
Kontuzja i wielki powrót [edytuj]

W roku 1998 Shawn Michaels doznał kontuzji dysków podczas walki z The Undertakerem w Casket Matchu (Buried Alive Match) i lekarze stwierdzili, że nie będzie mógł już występować, dlatego oznajmił, że kończy karierę. Pojawiał się w WWE, lecz nie walczył w ringu (miał dostęp do spraw bookingu). W 2002 udowodnił wszystkim, że jest twardy i powrócił już do WWE (wstępując do NWO) przed galą SummerSlam. Tam Triple H chciał powrotu ich Tag Teamu D-Generation X, lecz po wyjściu na ring wykonał Shawnowi swój finisher "Pedigree". Na SummerSlam 2002 odbyła się walka "Unsanctioned Street Fight" pomiędzy nimi i wygrał Michaels. Z Triple H'em ciągle są dobrymi przyjaciółmi, a po tym wydarzeniu DX i tak było wielokrotnie reaktywowane.
Zakończenie kariery Rica Flaira [edytuj]

w 2008 roku Shawn Michaels został poproszony przez swojego idola Rica Flaira, aby zakończył jego karierę na WrestleManii XXIV. HBK na początku nie chciał walczyć ze swoim idolem, ale w końcu się zgodził. Podczas walki można było zobaczyć pewną niechęć HBK'a do walki ze swoim przyjacielem. W końcówce Michaels wykonał Flairowi kilka Superkicków. Następnie podniósł się, spojrzał Ricowi w oczy (który wstawał i ciągle prosił Shawna żeby nie odpuszczał) powiedział słowa, które przejdą do historii WWE: I'm sorry, I love you (z ang. Przepraszam, kocham cię). Wykonał Sweet Chin Music i przyłożył Rica do maty. Po walce przytulił go i zszedł z ringu. Publiczność nie miała mu tego za złe, lecz przez tę walkę miał feud z The Animalem Batistą.
Wielki feud z Chrisem Jericho [edytuj]

Feud rozpoczął się w czerwcu 2008 po gali WWE One Night Stand 2008. Chris Jericho w swoim programie Highlight Reel zaprosił Shawna i zaczął go chwalić i mówić, że jest świetny. W pewnym momencie nazwał Shawna najbardziej kłamliwym nikczemnikiem jaki obecnie istnieje w WWE. Potem uderzył go i rozpoczęła się bójka. Chris położył Shawna uderzeniem "między nogi" i rzucił go w telewizor, przez co Shawn nabawił się kontuzji łuku brwiowego. Shawn przez jakiś czas się nie pokazywał, aż do WWE Draftu 2008 podczas RAW kiedy to Chris ponownie zaatakował łuk brwiowy Shawna. Na gali WWE Night of Champions Chris stracił swój pas interkontyntalny przez HBK'a, który w odwrócił uwagę Chrisa od przeciwnika. Po tej gali obaj wrestlerzy postanowili wyrównać rachunki podczas kolejnej gali WWE Great American Bash. W walce przeważał Y2J od momentu, kiedy łuk brwiowy Shawna zaczął krwawić. Pojawił się tam jeszcze nowy "ochroniarz" Y2J'a Lance Cade. Na Summerslam Michaels wygłosił oświadczenie na temat swojego stanu zdrowia, a Jericho chcąc uderzyć Shawna, uderzył jego żonę stojącą obok niego. Za koniec feudu można uznać ladder match na No Mercy o pas wagi ciężkiej Y2J'a. W walce przeważał HBK i gdy było już pewne, że ściągnie pas, przybiegł ochroniarz Y2J'a Lance Cade, który przeszkodził HBK'owi. Ostatecznie mecz wygrał Jericho.
Shawn Michaels

Pod koniec 2008 podczas PPV Armageddon HBK zgodził się zostać pracownikiem Johna "Bradshawa" Layfielda, powodem decyzji był brak pieniędzy. Shawn zgodził się na to dlatego, że chciał zapewnić swojej rodzinie normalne życie i wysłać swoje dzieci na studia.
2009 [edytuj]

Na gali Royal Rumble 2009 miał pomóc JBL'owi zostać Mistrzem Świata pokonując Johna Cenę. Podczas walki sędzia został znokautowany i Shawn mógł osobiście interweniować w walce. Niespodziewanie jednak wykonał swojemu pracodawcy superkick, za co został nagrodzony owacją fanów zebranych w hali. Po chwili jednak powtórzył akcję kończącą, tym razem na Cenie. Po całym zajściu, położył nieprzytomnego szefa na jego rywalu, opuścił ring i wezwał kolejnego sędziego, lecz Cena obronił tytuł. W związku z tym wyzwał Michaelsa na walkę "Wszystko, albo Nic" na następnym PPV, No Way Out - jeśli HBK wygrałby walkę, otrzymałby wszystkie pieniądze, które zarobił dotychczas jako pracownik JBL'a, gdyby jednak przegrał, zostałby własnością Bradshawa. Na No Way Out wygrał Michaels, zyskując tym samym wszystkie pieniądze, które zarobił, jako pracownik JBL'a. Na WWE Raw stoczył ponowną walkę z JBL'em, tym razem o możliwość występu w walce z Undertakerem na WrestleManii XXV, którą wygrał. Gdy HBK cieszył się ze zwycięstwa, na ring wkroczył Vladimir Kozlov i założył Michaelsowi Suplexa. Na WrestleManii XXV po fenomenalnej walce (uznaną walką roku 2009) 17 raz na tej gali wygrał Undertaker. Po tej walce Michaels zrobił sobie kilkumiesięczną przerwę, gdyż narzekał na ból pleców. Powrócił na SummerSlam 2009 reaktywując DX wraz z Triple H i pokonali Legacy. 13 września na Breaking Point ulegli w rewanżu Submissions Count Anywhere. Na gali Hell in a Cell PPV D-Generation X wygrało z Legacy. DX byli kapitanami teamu RAW, który przegrał z teamem Smackdown. Na Survivor Series HBK przegrał z Johnem Ceną i Triple H'em o pas WWE Championship. Dzień później na Raw została wyznaczona walka o pasy WWE Unified Tag Team Championship, które DX odebrali Jeri-Show w walce TLC na TLC PPV. Podczas Slammy Awards 2009 Shawn odebrał statuetkę za walkę roku 2009 z Undertakerem na WrestleManii XXV. Tam ogłosił, że chce rewanżu na przyszłorocznej, 26-tej WrestleManii.
2010 [edytuj]

Na pierwszym RAW 2010, 13 lat od Montreal Screwjob, pogodził się z Bretem Hartem. Michaels postanowił także przerwać serię zwycięstw Undertakera na WrestleManii, czego rok wcześniej nie dokonał. 2 tygodnie przed Royal Rumble Undertaker pojawił się na gali Raw i ogłosił, że jeśli Michaels chce walki, musi wygrać Royal Rumble match i zmierzyć się z nim o pas wagi ciężkiej Umarlaka. Dotrwał do finałowej czwórki, jednak został wyeliminowany przez Batistę. Dzień później stracił też szansę wystąpienia w Elimination Chamber Matchu przegrywając walkę kwalifikacyjną z Randym Ortonem. Tydzień później na Raw D-Generation X przegrało pasy WWE Unified Tag Team Championship w walce z The Mizem & Big Showem. Chciał przejść na SmackDown, a gdy Teddy Long odmówił, wykonał na nim Sweet Chin Music. W kłótni z Triple H powiedział, że jego kariera jest skończona. Na Elimination Chamber w trakcie Elimination Chamber Matchu o pas World Heavyweight Championship wyszedł spod podłogi klatki, gdzie zaatakował Undertakera, dzięki czemu mistrzem wagi ciężkiej został Chris Jericho. Następnej nocy Deadman pojawił się na RAW i poinformował, że zgadza się na walkę na WrestleManii, ale jeśli HBK przegra, zakończy karierę. DX otrzymało też rewanż na ShoMiz o unifikowane pasy tag teamowe. Gdy Shawn szykował się do superkicka na Mizie, na ekranie pojawił się Undertaker i rozproszył Shawna, co wykorzystał Miz ,pinując go. Jego ostatnią walką na Raw był wygrany pojedynek z Kanem przez chwile zamiast Kane'a pojawił się Undertaker i wykonał Shanowi Chokeslam. Na WrestleManii XXVI Undertaker pokonał Shawna, czym zakończył jego długą, świetlaną karierę. Dzień później na RAW, Shawn ze łzami w oczach pożegnał się z fanami oraz zawodnikami i pracownikami WWE.
Tytuły [edytuj]
World Wrestling Entertainment [edytuj]

    * 3x WWE Championship
    * 1x WWE World Heavyweight Championship
    * 3x WWE Intercontinental Championship
    * 2x WWF European Championship
    * 5x WWE World Tag Team Championship
    * 1x WWE Tag Team Championship
    * 1x WWE Unified Tag Team Championship z Triple H
    * Zwycięzca 1995 i 1996 Royal Rumble
    * "Triple Crown" Champion,
    * First-ever "Grand Slam" Title Winner,
    * WWF Commissioner, WWF Spokesman, First WWF Icon Man,
    * WWE Slammy Awards Match Of The Year (2008 i 2009)


- AWA: Southern Tag Team Title [2], World Tag Team Title [2]
- NWA: Central States Tag Team Title
- Texas All-Stars: Texas Tag Team Title [2], 6-Man Tag Team Title
- TWA: TWA Promoter, Heavyweight Title
Linki zewnętrzne [edytuj]
Commons in image icon.svg
  Wikimedia Commons ma zbiór multimediów związany z tematem:
Shawn Michaels

    * Shawn Michaels w WWE.com (ang.)
    * Shawn Michaels na WWE Universe (ang.)

[pokaż]
p • d • e
Posiadacze pasa WWE Championship
Buddy Rogers • Bruno Sammartino • Ivan Koloff • Pedro Morales • Stan Stasiak • Billy Graham • Bob Backlund • Antonio Inoki • The Iron Sheik • Hulk Hogan • André the Giant • Randy Savage • The Ultimate Warrior • Sgt. Slaughter • The Undertaker • Ric Flair • Bret Hart • Yokozuna • Diesel • Shawn Michaels • Sycho Sid • Steve Austin • Kane • The Rock • Mankind • Triple H • Vince McMahon • The Big Show: • Kurt Angle • Chris Jericho • Brock Lesnar • Eddie Guerrero • John "Bradshaw" Layfield • John Cena • Edge • Rob Van Dam • Randy Orton • Jeff Hardy • Batista • Sheamus (obecny)
[pokaż]
p • d • e
Posiadacze pasa World Heavyweight Championship
Triple H • Shawn Michaels • Goldberg • Chris Benoit • Randy Orton • Batista • Kurt Angle • Rey Mysterio • King Booker • The Undertaker • Edge • The Great Khali • CM Punk • Chris Jericho • John Cena • Jeff Hardy • Jack Swagger • Kane (obecny)
[pokaż]
p • d • e
Roster RAW
Zawodnicy    
Chris Jericho • Darren Young • David Hart Smith • David Otunga • Edge • Evan Bourne • Ezekiel Jackson • Goldust • Heath Slater • Jey Uso • Jimmy Uso • John Cena • John Morrison • Justin Gabriel • Mark Henry • Michael Tarver • Primo • R-Truth • Randy Orton • Santino Marella • Sheamus • Skip Sheffield • Ted DiBiase • The Great Khali • The Miz • Triple H • Tyson Kidd • Vladimir Kozlov • Wade Barrett • William Regal • Yoshi Tatsu • Zack Ryder
Divy    
Alicia Fox • Brie Bella • Eve Torres • Gail Kim • Jillian Hall • Maryse • Melina • Natalya • Nikki Bella • Tamina
Tag Teamy    
The Hart Dynasty (Tyson Kidd, David Hart Smith & Natalya) • The Bella Twins (Nikki Bella, Brie Bella) • The Usos (Jey Uso, Jimmy Uso, Tamina)
Komentatorzy    
Jerry Lawler • Michael Cole
Inni    
Stephanie McMahon (wiceprezes WWE) • Vince McMahon (prezes WWE) • Justin Roberts (spiker)